Przez dziesięciolecia mrożąca krew w żyłach fotografia z 1941 r., znana jako „Ostatni Żyd w Winnicy”, służyła jako surowy obraz brutalności Holokaustu. Fotografia przedstawia klęczącego mężczyznę tuż przed egzekucją, a obok niego umundurowanego hitlerowskiego żołnierza z pistoletem przy głowie. Pomimo niezaprzeczalnej grozy tej sceny, tożsamość obu mężczyzn pozostała nieznana, co przesłaniało ważną część historii.
Rozwiązanie wieloletniej tajemnicy
Wszystko to zmieniło się niedawno dzięki badaniom przeprowadzonym przez Jürgena Matthäusa, byłego szefa badań w United States Holocaust Memorial Museum. Matthäus zidentyfikował żołnierza jako Jacobusa Onnena, 34-letniego byłego nauczyciela z Tichelwarf w Niemczech. Przełom nastąpił po tym, jak krewny dostarczył zdjęcia rodzinne, które następnie przy użyciu sztucznej inteligencji dopasowano z 99,9% dokładnością do żołnierza na zdjęciu historycznym.
Historia i wpływ fotografii
Zdjęcie po raz pierwszy pojawiło się podczas procesu Adolfa Eichmanna w Jerozolimie w 1961 r. i uzyskało je od ocalałego z Holokaustu Ala Mossa, który nabył je w 1945 r. Moss opublikował zdjęcie, aby upewnić się, że świat „wie, co wydarzyło się za czasów Eichmanna”. Siła tej fotografii tkwi w szczerym przedstawieniu systematycznych morderstw – mrożącym krew w żyłach przypomnieniu, że takich okrucieństw dopuścili się zwykli ludzie, a nie abstrakcyjne zło.
Dlaczego to ma znaczenie
Identyfikacja Jacobusa Onnena nadaje ludzkie oblicze mechanizmowi ludobójstwa. To dowodzi, że Holokaust nie był jedynie procesem biurokratycznym, ale dokonali go ludzie, którzy świadomie zdecydowali się wziąć udział w masowych mordach. Odkrycie to podkreśla znaczenie odpowiedzialności historycznej, która gwarantuje, że tego rodzaju przestępcy nigdy nie zostaną zapomniani. Fotografia z Winnicy pozostaje przerażającym świadectwem ogromu ludzkiego okrucieństwa, teraz uzupełnionym ujawnieniem tożsamości zabójcy.
